thumbnail-post
15|3|2015

NA 1 JAAR NOG GEEN 2E SPOOR INGEZET, WAT DAN?

Gevolgen voor u als werkgever

De kans het UWV u een loonsanctie oplegt is erg groot. Een derde jaar het loon doorbetalen, waarbij de verzuimverzekeraar niet uitkeert, is voor veel kleinere MKB-bedrijven onbetaalbaar. Bent u hierin verkeerd geadviseerd door uw arbodienst? Dan biedt onderstaande jurisprudentie mogelijkheden om de schade te verhalen op die arbodienst.

 

Wat te doen?

Stel dat u al te laat bent met de inzet van een tweede spoor? De Kort HR Support adviseert u in de mogelijkheden om een loonsanctie te voorkomen. Hebt u een loonsanctie opgelegd gekregen? Ook dan ziet De Kort HR Support vaak mogelijkheden om uw schade te beperken.

 

Uitspraak

Het UWV legde aan een werkgever een loonsanctie op omdat de werkgever niet uiterlijk bij de eerstejaarsevaluatie een Spoor 2 traject was gestart. De werkgever, die gaandeweg het re-integratieproces van arbodienst was gewisseld, stelde beide arbodiensten aansprakelijk voor de door hem geleden schade. De rechtbank achtte de eerste arbodienst niet aansprakelijk, maar de tweede arbodienst wel!

 

De werkgever, een garagebedrijf, was tot 1 januari 2010 aangesloten bij arbodienst 1 en was per die datum overgestapt naar arbodienst 2. Op 27 januari 2009 was de technisch directeur van het bedrijf ziek geworden. Toen deze werknemer na twee jaar arbeidsongeschiktheid een WIA-uitkering aanvroeg, legde het UWV aan de werkgever een loonsanctie op omwille van te beperkte reïntegratie inspanningen.

 

De werkgever moest daardoor een jaar langer het loon doorbetalen aan de werknemer. Het UWV verweet de werkgever dat het zogenaamde tweede spoortraject (gericht op het bevorderen van de re-integratie van de zieke werknemer in passende arbeid bij een andere werkgever) te laat was ingezet. Dat was namelijk pas gebeurd op 14 september 2010 en had volgens het UWV moeten gebeuren na één jaar ziekte, derhalve op 27 januari 2010.

 

De werkgever stelde beide arbodiensten aansprakelijk voor de geleden en te lijden schade. Hij verweet arbodienst 1 dat deze had nagelaten om tijdig een tweede spoortraject te adviseren en dat deze te lang gewacht had met het doorsturen van het dossier aan arbodienst 2. Arbodienst 2 werd verweten een te passieve houding te hebben aangenomen in afwachting van het dossier en eveneens te laat te hebben geadviseerd een tweede spoortraject te starten.

 

De rechtbank was van mening dat arbodienst 1 niet, maar arbodienst 2 wél aansprakelijk was voor de schade.

 

De rechtbank stelt vast dat voor de aansprakelijkheid van de arbodienst in het eerste jaar van de reïntegratie beslissend is of -en zo ja wanneer- het de arbodienst duidelijk had moeten zijn dat terugkeren binnen de eigen onderneming niet meer mogelijk was. Het verwijt aan arbodienst 1 dat het tweede spoortraject eerder gestart had moeten worden, omdat de werkgever steeds had aangegeven dat de werknemer zijn eigen werk helemaal niet meer kon verrichten, was volgens de rechtbank voldoende weerlegd door de stelling dat eerst een psychologisch belastbaarheidsonderzoek noodzakelijk was om te bepalen of de werknemer in de toekomst zijn eigen werk nog wel aan zou kunnen. En vervolgens een arbeidsdeskundig onderzoek, voordat kon worden vastgesteld dat de werknemer zijn eigen werk niet meer kon verrichten. De verantwoordelijkheid voor het doorsturen van het dossier naar arbodienst 2 berustte volgens de rechtbank bij de werkgever die de overeenkomst met arbodienst 1 had opgezegd, waarbij de rechtbank overweegt dat de werkgever over een groot deel van het dossier beschikte. Arbodienst 1 is daarom volgens de rechtbank niet aansprakelijk.

 

Arbodienst 2 was verantwoordelijk voor de advisering van de werkgever ten aanzien van de reïntegratie op het moment waarop de eerstejaarsevaluatie had moeten plaatsvinden. De rechtbank stelt vast dat het starten van een tweede spoortraject vanaf dat moment alleen achterwege mocht blijven als er een concreet perspectief was op hervatting in werk bij de eigen werkgever. Omdat de werkzaamheden die de werknemer verrichtte geen enkele loonwaarde hadden, was dat volgens de rechtbank niet het geval.

Arbodienst 2 kan zich daarom niet verschuilen achter het eerst laten doen van arbeidsdeskundig onderzoek en bleef daarom volgens de rechtbank in gebreke, door bij de eerstejaarsevaluatie niet te adviseren een aanvang te maken met de reïntegratie Spoor 2. Ook verwijt de rechtbank arbodienst 2 dat deze te weinig actief is geweest met het opvragen van het dossier bij arbodienst 1.